تحلیل فضایی کانون‌های سرقت داخل خودرو در سرکلانتری پنجم تهران بزرگ

زمینه و هدف: جرم دارای ظرف مکانی و زمانی منحصربه‌فرد است که آن را از دیگر رفتارها متمایز می‌سازد و باعث می‌شود تا رفتار مجرمانه در واحد مکان، توزیع فضایی یکسانی نداشته باشد. این پژوهش با هدف تحلیل فضایی کانون سرقت داخل خودرو در سرکلانتری پنجم تهران بزرگ انجام پذیرفته تا مناطق جرم‌خیز شناسایی شود. روش‌شناسی: روش مورد استفاده در پژوهش، توصیفی- تحلیلی می‌باشد، برای شناسایی الگوهای مکانی از مدل آماری گرافیک مبنا در محیط سامانه اطلاعات جغرافیایی استفاده شده، مهم‌ترین آزمون مورد استفاده مرکز متوسط و بیضی انحراف از معیار می‌باشد و از روش تخمین کرانل به عنوان روش آماری گرافیک مبنا استفاده شده است و برای تحلیل آماری و تحلیل گرافیکی از نرم افزار GIS و نرم افزار جانبی Crime analysis استفاده شده است.  یافته‌ها: ویژگی‌های فیزیکی اجتماعی مکان‌های جرم و مکان‌های ﻣﺠﺎور آن‌ها با ﺑﺮوز بزه‌کاری ارتباط دارند، همچنین مهم‌ترین کانون‌های جرم‌خیز تهران را محدوده های پرازدحام در طول روز و کم‌تراکم در طول شب شکل می‌دهند و بیشتر جرایم را در محدوده‌های تجاری و اداری که محدودیت پارکینگ عمومی دارد اتفاق می‌افتد. نتایج: مکان‌های پارک اتومبیل برای زمان طولانی، نظیر پارکینگ‌های نزدیک پایانه‌ها، خطوط مترو، اماکن تجاری و اداری و تفریحی به‌عنوان یکی از مکان‌های مناسب برای سرقت داخل خودرو عمل می‌کنند. هدف‌ها و آماج‌های جرم، فراوان است و صاحبان ماشین‌ها معمولاً تا ساعت‌ها به محل بازنمی‌گردند. سرقت در این محل‌ها برخلاف مناطق مسکونی معمولاً در طول روز اتفاق می‌افتد و غالباً زمان زیادی برای ارزیابی ریسک‌های احتمالی ناشی از ارتکاب جرم وجود دارد.